Στρατήγης, Γεώργιος

Ποιητής και θεατρικός συγγραφέας (Σπέτσες 1860 - Πειραιάς 1938). Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και μετεκπαιδεύτηκε στο Βερολίνο και στο Παρίσι. Άσκησε το δικηγορικό του επάγγελμα στον Πειραιά και στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε και με τα γράμματα και ποιήματα του είδαν το φως στο περιοδικό Μη χάνεσαι του Βλ. Γαβριηλίδη. Τα ποιήματα αυτά τα ενσωμάτωσε αργότερα στην ποιητική συλλογή του Ροδοδάφναι (1880). Το 1886 φιλοτέχνησε τη μετάφραση του Φάουστ του Γκαίτε και αργότερα μετάφρασε και Το όνειρο θερινής νυκτός του Σαίξπηρ, και το Συρανό ντε Μπερζεράκ του Ροστάν και κείμενα των Γκαίτε, Σίλερ, Σω, Χάουπτμαν και Στρίμπεργκ. Εκτός από τα θεατρικά του έργα Γέρων του Υμηττού, Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος, Σπαθί και λύρα, Εις δεύτερον γάμον κ.ά., καθώς καν τη συλλογή διηγημάτων Βιβλίον της ψυχής (1897) και την Τσουράνα (1943), διήγημα στην τσακώνικη διάλεκτο, ο Σ. είναι κυρίως γνωστός για τις ποιητικές συλλογές του Νέα ποιήματα (1892), Τραγούδια του σπιτιού (1901), Ηρώα και μνημόσυνα (1902), Μακεδόνικα τραγούδια (1904), Τραγούδια του νησιού (1908), Τρόπαια (1913), Τι λεν τα κύματα (1918) και Επιγράμματα (1933).